Het dooit. Alles is grauw, grijs en vochtig. Er ligt een laagje water op het ijs, meeuwen scheren er laag overheen, hopen ze dat het open water is en ze een visje kunnen vangen? Voor de vogels en andere in het wild levende dieren ben ik blij dat de winter zich even terugtrekt. Ik hou van sneeuw en ijs, maar er is altijd dat scherpe randje van medelijden. Als ik ze zie, in de sneeuw of met vereende krachten een wak openhoudend, ganzen worstelend op het gladde ijs om overeind te blijven, voel ik een schrijnend medelijden. Het lijkt soms wel of dierenleed harder binnen komt dat mensenleed. Hoe zou dat toch komen?
Daar zou ik ook geen antwoord op weten. Wij als mensen kunnen onze gevoelens uiten, dieren misschien ook wel maar we kunnen niks terug zeggen.
BeantwoordenVerwijderenHet is in de winter voor de dieren moeilijker om aan voedsel te komen. En als het zso koud is vind ik het best zielig dat zij buiten zitten. En zij kunnen zich inderdaad niet uiten zoals mensen.
BeantwoordenVerwijderenDat raakt je.
Liefs Frederique
ik denk omdat dieren zo aandoenlijk zijn en niet praten, liefs marion
BeantwoordenVerwijderenMaf is dat he... Ik denk dat dat komt omdat een dier niets anders kan doen dan zijn lot accepteren. Mensen hebben -althans hier- meesta een keuze.
BeantwoordenVerwijderen