Totaal aantal pageviews

zondag 24 juli 2011

reactie

Het lukt me sinds ik hier weer ben gaan schrijven niet om reacties te plaatsen,dus blogvriendinnen, ik lees jullie wel en het is geen gebrek aan interesse. Het lukt zelfs niet onder mijn eigen blogjes, dus daarom maar even een reactie hier. Ik heb mijn blog over zinloos geweld uitgeprint,met jullie mooie reacties erbij, en in een envelop gedaan met een leuk kaartje erbij en vandaag op de post gedaan. Ik denk dat mijn zoon daar blij mee zal zijn. Ik ben natuurlijk ook trots op hem, maar ook bezorgd om zijn veiligheid. Dat heb ik hem toen ook gezegd:'Ik wou dat je het niet gedaan had, maar ik ben wel trots op je'. Over dubbele boodschappen gesproken!

donderdag 21 juli 2011

Zinloos geweld

Een paar dagen geleden kwam mijn jongste zoon bij ons eten. Zijn gezicht zag er gehavend uit. 'Wat is er gebeurd' riep ik. 'Ach, ik ben in elkaar geslagen'. Het hele verhaal kwam eruit. Hij was s'avonds laat, na zijn schrijversschool, op weg naar huis. Bij de pont stond een groepje dronken jongens lege bierflesjes naar de pont te gooien die aan kwam varen. Toen de pont dichterbij kwam mikte ze op de passagiers. De flesjes spatten tussen hen in scherven. Mijn zoon zette zijn fiets neer,liep op de jongens af en sprak ze aan op hun gedrag. Ze waren blij met een nieuw slachtoffer en begonnen hem in elkaar te slaan. Mijn zoon, geen vechter en nooit geweest, moest al snel het onderspit delven, viel op de grond en werd nog een paar keer flink getrapt. Het bloed stroomde uit zijn mond en uit zijn neus. Niemand kwam te hulp, maar wel werd met mobieltjes driftig de politie gebeld en gefotografeerd. De politie was er heel snel en de jongens werden opgepakt. Mijn zoon is naar huis gegaan en heeft de volgende dag aangifte gedaan. Toen ik het verhaal hoorde werd ik woedend op dat tuig. Ik was in staat ze met een honkbalknuppel in elkaar te gaan slaan. Geen erg hoogstaande reactie natuurlijk. Ook op mijn zoon was ik boos. Ik heb hem vanaf het moment dat hij s'avonds alleen de stad inging gezegd dat als er ergens rottigheid is hij er met een grote boog omheen moet lopen en zich er niet mee moet bemoeien. (Ook al geen erg hoogstaand principe, ik weet het). Nu blijkt dat het zijn gewoonte is om zich er wel mee te bemoeien en te proberen de gemoederen tot bedaren te brengen, en soms lukt dat ook zegt hij. In ieder geval is hij nog nooit in elkaar geslagen. Hij was er wel door aangeslagen. Bij de dokter bleek dat zijn neus niet gebroken was maar gekneusd, verder een blauw oog, een beschadigde bril en zere ribben en blauwe plekken. Hij zegt dat als hij weer eens een keer in een situatie komt dat er rottigheid wordt uitgehaald, hij zich er weer mee zal bemoeien, want daartoe voelt hij zich moreel verplicht. Ik wou dat hij er niet zulke moreel hoogstaande principes op na hield.

donderdag 7 juli 2011

De vier elementen, aarde

Aarde De aarde is onze moeder, ze voedt ons, ze is ons thuis. Aarde geeft vorm aan de materie. Ze is de bodem onder ons bestaan. Het buitenste, vruchtbare laagje is maar dun, als wij dat en onszelf uitputten en vernietigen, bestaat de aarde gewoon verder, zonder ons en alles wat er verder op haar oppervlakte krioelt. Meditatie Ik ben de aarde. Onverstoorbaar draai ik, beschenen door de zon en de maan, mijn rondjes door het heelal. Ik weet niet van mijn bestaan of het bestaan om mij heen. Mijn kokende kern is de kern van mijn bestaan. Op mijn oppervlakte speelt zich een onbetekenend proces af van geboorte en dood, van aantrekkingskracht en afstoting. Alles wat ontspruit uit mijn oppervlakte zal daar naar verloop van tijd in wederkeren. Ik ben de voedingsbodem, maar dat wat leven wordt genoemd is niet de reden van mijn bestaan. ik was er toen er nog geen leven bestond en zal er zijn als al het leven is uitgeblust.

zondag 3 juli 2011

De vier elementen, Lucht.

Lucht. Lucht is het meest ongrijpbare element. Het laat zich niet vastpakken. Het staat dan ook voor vrijheid en ongebondenheid. Lucht is de drager van geluid, beeld en geur. Daardoor communiceren wij, lucht verbindt ons. Lucht geeft het leven kleur en geur. Het is onze adem, het is het element waar we het kortst zonder kunnen. Het zorgt voor opluchting. Lucht reikt tot in de hemel en verleidt onze gedachten naar omhoog en maakt onze gedachten en dromen los van de aarde. Lucht is het meest goddelijke element. Niet voor niets beginnen alle meditaties met diep in en uit te ademen. Luchtmeditatie Ik zit op een klif en kijk uit over de zee. Een straffe zomerwind strijkt langs mijn gezicht. Ik ruik de lichte zoute geur van de zee, een beetje vissig ook en zeewier. Op het strand onder mij proberen een vader en zijn zoontje een vlieger op te laten. Onder het slagen van vreugdekreten lukt het uiteindelijk. De wind krijgt het lichte materiaal van de vlieger te pakken en sleurt het ineens met een flinke vaart naar boven. Ik ben de vlieger, houdt mijn adem in het is alsof ik in een achtbaan zit, soms trekt de wind zich even terug en lijk ik te vallen, maar dan wordt ik weer met een schok opgevangen. Dan sta ik stil aan het strakgespannen koord. De lucht vlaagt en plaagt om mij heen en trekt zich dan van mij terug. Nu val ik en val ik en val ik, weer wordt me de adem ontnomen. Ik wil gillen, maar er komt geen geluid. Met een klap kom ik op het natte zand terecht. Aan alle kanten bezeerd sta ik op en verlaat deze plek. Lucht kan ook onbetrouwbaar en gevaarlijk zijn, niet alleen bij storm, orkaan, wervelwind en windhoos. Ook in de zin van je mee laten slepen door ideeën, idealisme en illusies. Daardoor kan je dan wel eens hard ten val komen.