Totaal aantal pageviews

zaterdag 30 oktober 2010

Paddestoelen

Ik weet niet of het echt zo is, maar volgens mij komen er hoe langer hoe meer paddestoelen voor in Nederland, dit jaar meer dan ooit. Ik ben opgevoed met een heilig ontzag voor paddestoelen, zelfs de geringste aanraking zou je de dood kunnen kosten of op zijn minst vreselijke ziekte met helse pijnen. Ik moet toegeven dat ik deze opstelling ook aan mijn kinderen heb doorgegeven.
In de loop van de jaren ben ik de betrekkelijkheid van deze zienswijze gaan inzien en heb ik er af en toe, met behulp van een gidsje, wel eens een paar geplukt. Gebakken met een uitje en knoflook en wat room erdoor, was het een spannend hapje waar een zweem van verbod en zonde omheen beef hangen.
Het vergiftigingsgevaar was volgens mij sterk overdreven, ik had nog nooit gehoord dat iemand vergiftigd was door het eten van paddestoelen, laat staan eraan overleden. Tot ik een paar weken geleden een artikel aantrof over paddestoelen. Een paar weken geleden stierf er een man na het eten van een groene knolamaniet en een paar jaar geleden een vrouw na het eten van dezelfde paddestoel, die erg schijnt te lijken op een champignon.
Ik schrok ervan, hoe goed het ook past in het natuurlijk leven, terug naar de natuur, en de consuminder ideologie, mijn paddestoelen koop ik voortaan maar weer gewoon in de supermarkt.

vrijdag 29 oktober 2010

Motivatie

Ik bezoek de laatste tijd geregeld allerlei bezuinigings- en aanverwante sites. Daar ben erachter gekomen dat de motivatie om weinig geld uit te geven heel verschillend kan zijn. Voor de één is het noodzaak, voor de ander wordt het ingegeven door milieu overwegingen, weer een ander heeft een sterke morele afkeer van overvloed en overconsumptie (bestond ook al voor er sprake was van milieu belangen)en tenslotte, alhoewel vaak moeilijker te traceren, want vaak verpakt in een van de andere motivaties, is er ook de persoon die gewoon vrekkig van aard is, gierig.
Dat laatste wordt in het algemeen, zeker ook door mij, als negatief gezien.
Gierig, vrekkig, is voor mij het vergaren, oppotten en vasthouden van zoveel mogelijk geld en een afkeer om het uit te geven, te delen, weg te geven.
Ik merk wel dat geld besparen een verslavende werking kan hebben. Elke week dat het mij lukt om met het vastgestelde, lagere bedrag aan huishoudgeld rond te komen, betrap ik me erop te bedenken hoe het misschien nog lager zou kunnen. Het geld dat ik bespaar stop ik in een apart kistje, dat ik geregeld te voorschijn haal om te tellen hoeveel ik al heb. Aan de andere kant vliegt het geld hier,aan allerlei dingen die niet direct met het eerste levensonderhoud te maken hebben, nog steeds met bakken de deur uit.

donderdag 28 oktober 2010

Slapeloze nachten

Na een paar slapeloze nachten en veel overleg met mijn man (je moet nemen waar jij je goed bij voelt) en de keukenverkoper (als ik u was zou ik het niet doen) heb ik besloten het kunststof blad van mijn bestelde keuken te vervangen door een granieten blad. Een prachtige donkere graniet soort waarin minuscule sterretjes fonkelen. Het gevolg daarvan is dat mijn eens zo voordelige nieuwe keuken nu niet meer zo voordelig is en bovendien pas begin volgend jaar geplaatst kan worden.
Het dilemma was natuurlijk of ik mijn spaargeld straks niet veel harder voor iets anders nodig zal hebben (mijn man: dat zal best, maar dan komt er ook wel weer een oplossing) en de vraag waarom ik niet tevreden ben met het blad wat erop zit. Het antwoord op die vraag is dat dat blad gewoon niet bij mij past. Ik zou het nooit hebben uitgekozen en om nu 20 jaar tegen iets aan te kijken waar je niet helemaal blij van wordt is een gemiste kans.
Nou ja, een beetje rommelig stukje vandaag, maar zo voel ik me ook.

woensdag 27 oktober 2010

Gratis suiker en nieuwe schoenen

In de krant zag ik een aanbieding voor een pak gratis rietsuiker. Ik scheurde de advertentie uit en nam daarna een schoenenfolder ter hand, die bij de krant in de brievenbus had gelegen. Mijn favoriete schoenenfolder, met mooie en leuke schoenen in verschillende breedte maten. Ik heb lastige, brede voeten, dus dit bedrijf is voor mij een uitkomst. Goedkoop zijn die schoenen niet. Er stonden een paar beeldige veterlaarsjes in en had ik niet dringend een paar nieuwe laarsjes nodig voor de winter, één paar nieuwe schoenen in een seizoen moet toch mogelijk zijn? Maar nodig, is dat echt wel zo? Ik heb een paar hoge bruine en zwarte laarzen, een paar lage zwarte en een paar lage rode. Nee, laarzen heb ik niet nodig en kopen we voorlopig dus niet. In plaats daarvan ga ik naar de winkel een pak gratis rietsuiker halen om de teleurstelling te verzoeten.

dinsdag 26 oktober 2010

Potje jam

Gisteren ben ik bij een goede, veel jongere, vriendin gaan eten. We doen dat een paar keer per jaar, om en om, bij de een of de ander. Zij eet bij mij bloemkool met een sausje, want dat maakt ze nooit zelf, haar man houdt er niet van, en zij maakt voor mij een uitgebreide salade, iets met vis of iets anders. We drinken er een flesje wijn bij en praten non-stop zo'n vijf uur achter elkaar.Ontzettend gezellig.
Meestal neem ik bloemen of een fles wijn mee, maar deze keer wilde ik in het kader van mijn nieuwe levensstijl een potje van mijn zelfgemaakte vlierbessenjam voor haar meenemen. Ik voelde me daar eerlijk gezegd wel een beetje opgelaten door, misschien zou ze het wel heel tuttig vinden? Bovendien, maakte ik mezelf er zo niet erg goedkoop vanaf?
Een beetje lacherig overhandigde ik haar het mooi ingepakte potje met de opmerking dat ze me niet mocht gaan uitlachen, waar ze vervolgens meteen mee begon. Gelukkig, ze was er zo te zien oprecht blij mee, daar had ik me dus niet druk over hoeven maken.

maandag 25 oktober 2010

Goedkope kip

Verleden week had ik een voordeeltje. Appie had scharrelkip in de bonus, waardoor een mooie dikke kip van 11 euro voor 7 euro verkocht werd. Er lag er nog maar één en die was 35% afgeprijsd. Op die manier had ik dus een erg voordelige heel goede, heel lekkere, kip. We hebben er twee dagen van gegeten en er was nog genoeg over voor een kip-kerrie salade voor op brood. Bovendien heb van de botten de de vellen ook nog een flinke pan kippensoep gekookt. Met wat prei, een winterwortel (heb ik nog onderin de koelkast liggen), een handvol gebroken spaghetti en peterselie van het balkon, wordt dat voor vanavond, samen met versgebakken volkorenbrood, ook weer een gezonde, lekkere en goedkope maaltijd. Daarna heb ik waarschijnlijk wel weer voor een tijdje letterlijk en figuurlijk mijn buik vol van kip.

zondag 24 oktober 2010

Minder geld

Minder geld uitgeven voor de dagelijkse boodschappen lukt me wel, alhoewel ik soms dat pak garnaaltjes wil pakken of dat doosje frambozen. We eten er nog steeds erg goed van. Ik geef nu gemiddeld 70 euro per week uit aan het huishouden met twee personen.
Waar ik wel tegen aan loop is dat ik geen rekening heb gehouden met bepaalde medische kosten zoals de eigen bijdrage voor het bezoek aan de tandarts of homeopaat, de homeopatische middeltjes die mij zijn aangeraden en andere drogisterij zaken. Daar ben ik al gauw 20-30 euro aan kwijt. Dat kan niet uit de huishoudpot, ook niet van zakgeld, er moet een pot komen voor gezondheid of iets dergelijks. Maar, hoe je het ook wendt of keert, het moet wel betaald worden, daar had ik met mijn begroting geen rekening mee gehouden.
Ik aarzel ook heel erg of ik me die dure cursus die ik wilde gaan doen wel kan veroorloven. Minder geld hebben heeft echt wel tamelijk vervelende gevolgen.

vrijdag 22 oktober 2010

Homeopaat

Gisteren ben ik voor een eerste bezoek naar een klassiek homeopaat gegaan. Ik ben al jaren niet tevreden over mijn huisarts en de reguliere geneeskunst en heb eindelijk de stap genomen om eens iets anders te proberen. Ik ben het laatste jaar steeds moe, weinig energie en val als ik even rustig zit in slaap. Mijn huisarts heeft hier geen antwoord op en stuurde me na 7 minuten weg met een extra pilletje tegen de te hoge bloeddruk. De homeopaat luisterde anderhalf uur naar me en schreef me toen vier kleine korreltjes van het een of ander voor. Ik liet de eerste al meteen met mijn dikke stijve vingers op de grond vallen, waarna ik op mijn knieën en bijgelicht door een bureaulamp rondkroop en me afvroeg waar ik aan begonnen was.Ik mag in ieder geval de dag na inname geen koffie drinken en moet mijn tanden poetsen met tandpaste waar geen menthol of pepermunt in zit. Bovendien kunnen de klachten de eerste dagen verergeren.
Ik denk dat ik maar weer naar bed ga.

donderdag 21 oktober 2010

Brood

Sinds een maand bak ik zelf ons dagelijks brood. Op de een of andere manier krijg ik geen mooie halfronde bovenkant, maar blijft het plat of een beetje ingezakt. In de gebruiksaanwijzing staat dat ik dan mogelijk teveel of te weinig water gebruik. Tja.
Meer water maakte de situatie er niet beter op, minder water heeft nog geen positief effect opgeleverd. Gisteravond heb ik er echt flink minder water ingedaan, 50cc. Het rook heerlijk naar versgebakken brood toen ik vanmorgen opstond, maar toen ik het brood uit de bbm haalde was ik erg teleurgesteld. Het leek nog het meest op een ineengepakte verzameling schapenkeutels.
Ik ben meteen weer een nieuwe gaan bakken, met de normale hoeveelheid water, maar, hoe krijg ik nou toch zo'n mooie ronde bovenkant?

woensdag 20 oktober 2010

Vreemde mailtjes

Als reactie op mijn advertentie op Marktplaats heb ik een paar vreemde en onduidelijke mailtjes gekregen van nik, jo en Frank. De een wil dat ik achterop de koelkast ga kijken wat het serienummer is, maar daar begin ik maar niet aan, de ander wil hem meteen op komen halen en de laatste mail is in erg slecht nederlands geschreven. Mijn man denkt dat het handelaren zijn, waar natuurlijk niets mis mee is, maar ik geef hem lievewr weg aan een particulier, dus ik wacht nog even met reageren.

dinsdag 19 oktober 2010

Gratis koelkast

Ik heb net mijn dubbeldeurs koelkast op Markt plaats gezet om gratis af te halen op 8 november. Zondagavond 7 November mag ook. Ik woon in Amsterdam. Ik laat het jullie ook even weten want misschien kan ik er hier wel iemand een plezier mee doen.Bij het grof vuil zetten vind ik ook een beetje zonde, want hij doet het nog goed.

Drie werelden

Ik kwam laatst in de krant een bericht tegen over het milieu. Ik vond het wel schokkend. Als alle wereldburgers evenveel zouden consumeren als de Nederlanders, hebben we 3,4 aarbollen nodig. We behoren tot de top 15 van de meest consumerende landen ter wereld. Dat had ik niet gedacht, tenslotte fietsen we ons suf door weer en wind, zetten de verwarming een graadje lager en zijn een spaarzaam en zuinig volkje. Tenminste, dat dacht ik. Mijn motivatie om te gaan consuminderen was niet ingegeven door milieu overwegingen maar omdat het over een paar maanden gewoon zal moeten. Mijn besluit om biologisch vlees te eten komt voort uit mijn overtuiging dat dieren goed behandelt moeten worden en recht hebben op een dierwaardig bestaan. Maar echt, ik vind het immoreel om zoveel te gebruiken dat we aan één aarde niet genoeg hebben en dat geeft me extra motivatie om me in te spannen om met minder toe te kunnen.

maandag 18 oktober 2010

Opruimen

Ik ben al een half jaar gestaag aan het opruimen.Het heeft met de leeftijd te maken denk ik. Een nieuwe periode breekt aan, alle ballast van het verleden moet opgeruimd worden.Mijn kinderen zijn er niet zo blij mee. De zolder stond voor driekwart vol met hun oude spullen. Het lukte niet om ze zelfstandig aan het uitzoeken te krijgen, dus elke keer als ze op bezoek kwamen haalde ik een doos naar beneden om gezamenlijk te besluiten of iets weg kon, of ze het mee wilde nemen of dat ik het toch nog even wilde bewaren. Wat weg kon ging naar de weggeef tafel of naar de kleinkinderen, ze waren erg selectief in wat ze mee wilden nemen, sommige dingen werden weggegooid en veel ging toch weer 'tijdelijk' naar zolder.

Opruimen in samenhang met consuminderen heeft iets tegenstrijdig. Je bewaart spullen onder andere omdat je denkt dat ze later misschien nog eens van pas komen en je dan geen nieuwe hoeft te kopen. Aan de andere kant,soms vergeet je gewoon dat je iets nog ergens heb liggen of anders wel waar. Bovendien ben ik nu zo gericht op minder spullen hebben, dat ik ook erg aarzel voor ik iets nieuws aanschaf.

Ik heb dus net twee zakken vol kleren in de Leger des heils container gegooid, ook al dacht ik tijdens het uitzoeken dingen als 'dit is een leuk stofje voor een kinderjurkje, poppekleertje, bekleding poppewieg, misschien val ik toch nog eens veel af' enzovoort. Het enige wat ik ervan bewaard heb is twee wit batisten bloesjes, van die stof ga ik zakjes maken die ik vul met de lavendelzaadjes die ik afgelopen zomer geplukt heb. Dat zijn dan leuke kadootjes om aan de mensen om me heen te geven.

zondag 17 oktober 2010

Ruiltafel

Als ik naar de Dirk loop kom ik langs een aantal schattige oude huisjes. Voor het laatste staat een bankje en een tafel waar af en toe een aantal kledingstukken op uitgesteld lagen. Eerst dacht ik dat ze lagen te drogen maar af en toe lag er ook een speelgoedje of iets huishoudelijks bij.Ineens werd het me duidelijk, de artikelen die er lagen waren om mee te nemen.Tenminste, dat dacht ik. Wel vreemd dat er geen bordje of iets dergelijks bijstond. Na verloop van tijd ben ik aarzelend begonnen er elke week wat spullen neer te leggen, een nieuw tasje dat ik niet mooi vind, een nieuw t-shirt dat me niet past, boeken, nieuwe bodylotion (gebruik ik nooit), een oranje vlaggetjeslijn, aangeschaft maar nooit gebruikt voor de wk voetballen en ga zo maar door. Ik zorg ervoor dat het goede spullen zijn, geen troep. Na mijn karretje volgeladen te hebben bij de Dirk loop ik vol spanning terug naar het huisje. Bijna altijd is alles al weg. Dat is zo leuk, ik vroeg me altijd af wat er bedoeld werd met dat het leuker is om te geven dan te ontvangen. Ik voelde dat nooit zo. Maar hier, waar dus kennelijk mensen blij zijn om iets leuks te vinden dat ze gratis mee mogen nemen en het kennelijk goed kunnen gebruiken word ik daar echt blij van.
Later heb ik de bewoonster van het huisje een keer ontmoet. Ze bedankte me namens allen voor mijn bijdrage, maar ik wil haar bedanken voor de unieke gelegenheid die ze heeft geschapen om een goede bestemming te vinden voor spullen die ik niet meer nodig heb.

Voedsel verspilling

In de krant kwam ik een artikeltje tegen over voedsel verspilling. Per jaar gooien we gemiddeld per persoon ruim 50 kilo voedsel weg. Dat doe ik echt niet, was mijn reactie. Vervolgens heb ik de ook in het artikel genoemde website, EtenisomopteEten.nl, aangeklikt om de weggooitest te doen. Gelukkig kwam eruit dat ik inderdaad minder dan gemiddeld weggooi.Ik ben tenslotte nog van de generatie van vlak na de tweede wereldoorlog, waarin zuinigheid troef was. Mijn oma gebruikte zelfs lucifers meerdere keren, papieren zakjes werden bewaard onder de broodtrommel om hergebruikt te worden en bij een vriendinnetje hingen in de wc aan een touwtje in vieren geknipte bladzijden uit een tijdschrift om je billen af te vegen, wat een nare ervaring is en niet aan te raden. Ook niet met een krant touwens, de drukinkt geeft af en je billen worden zwart. Consuminderen heeft ook grenzen.

zaterdag 16 oktober 2010

Evalueren

Ik ben nu een maand bezig met consuminderen, tijd om even te evalueren, ik kom tenslotte uit de hulpverlening.
Het eerste wat opvalt is dat ik bijna meteen na de start een keuken gekocht heb, dus dat schiet niet op.
Het is me gelukt het huishoudgeld terug te brengen van 100 euro naar 80, dus dat is mooi. Wel is het nieuwtje er een beetje af en wil ik ook wel weer eens in de supermarkt lopen zonder na te denken of ik iets wel echt nodig heb en krijg ik ook wel pijn in mijn rug van het bukken naar de euroshopper producten. Ik heb geen goede herinneringen van mij fietstocht naar de Lidl, een eind bij mij uit de buurt. Ik ging daar heen voor een voordelige aanbieding aardappels, maar toen ik er kwam waren ze op. Ik voel me trouwens niet erg op mijn gemak in die winkel, ik ga wel naar de Dirk.
Ik bak wel met succes bijna al ons brood met volkorenmeel van Appie.
Ik had mezelf 100 euro zakgeld toegezegd en daar kom ik wel mee uit denk ik, van het kleedgeld, ook 100 euro per maand, heb ik deze maand alleen maar pantys, een legging en een maillot gekocht van de aanbieding in de Hema. De rest gaat naar volgende maand.
Jammer dat ik bijna geen kans zie te bezuinigen op de vaste lasten. Ik ga gewoon verder
Consuminderen kost trouwens wel veel tijd vind ik, gelukkig ben ik bijna uitgewerkt.

vrijdag 15 oktober 2010

Wondertje

De offerte voor het plaatsen van de keuken viel wat tegen. We zaten nog te overleggen wat te doen, toen de telefoon over ging. Een meneer van het pensioenfonds ABP. Ik had tot deze maand een klein arbeidscontract bij de Hogeschool Inholland en hij wilde weten of ik mijn pensioentje, 14 euro per maand, af wilde kopen voor 2500 euro. Ik begon te lachen, geeft u mij dat geld maar hoor, ik kan het goed gebruiken.

donderdag 14 oktober 2010

Even bijpraten

Vanmorgen vroeg kwamen ze luidruchtig de trap opgestommeld. Twee amsterdammers die kwamen bekijken of de nieuwe keuken geplaatst kon worden en wat voor aanpassingen nodig waren. Ik zie de offerte met spanning tegemoet, als het nu maar niet allemaal teveel gaat kosten en het feest niet door kan gaan.  Omdat het een showroomkeuken is en de winkel snel plaats nodig heeft voor de nieuwe modellen, kan hij al geplaatst worden voor mijn 65e verjaardag, 13december. Ik kan het me nog niet voorstellen, na jaren van erover dromen zou het dan ineens echt zover zijn.

Die hazelnoten hadden een verrassing in zich, ze waren leeg! Eerst een, toen twee, toen drie, allemaal leeg. Ik begreep er niets van, van buiten zagen ze er gaaf uit. Op internet gegoogeld en leerde daar dat er zoiets bestaat als een hazelnootboorder. Een wurmpje dat zich door de dop boort en de noot vanbinnenuit leeg eet. Jammer voor mij, maar wat zal die eekhoorn straks teleurgesteld zijn als hij zijn wintervoorraad opgraaft.

De wijn houdt zich goed, de kurken blijven op hun plaats. Mijn jongste zoon (25) wilde meteen al een fles meenemen, maar dat heb ik nog even tegengehouden. Eerst moet hij op dronk zijn.

woensdag 13 oktober 2010

Vlierbessenwijn

Gisteren was het dan zover, ik had eindelijk genoeg moed verzameld om de wijn te gaan bottelen. Voor het eerst, dus ik was wel wat gespannen.  Begin september had ik de bessen geplukt in het Amsterdamse bos. Mijn man heeft geholpen ze af te ritsen. Van de helft heb ik jam gemaakt en de andere helft staat nu keurig op een rijtje in schoongeboende en van etiketten voorziene flessen op het randje van mijn keukenkast. Nu moeten ze een tijdje rustig staan, maar hoelang is mij een raadsel.
Bij het op gang brengen van de hevel door eraan te zuigen kreeg ik wijn in mijn mond en mijn spontane reactie was het meteen vol afschuw uit te spugen. Bah, wat zuur. Ik hoop dat de smaak nog flink verbeterd, anders is het zeker al die drukte en troep in de keuken niet waard.
Het heeft al met al nog aardig wat geld gekost ook, de aanschaf van de benodigdheden, suiker, bananen enovoort. Ik moet echt nog heel wat lekkere wijn maken om dat geld eruit te krijgen.
Voorlopig maar weer gewoon bij de Dirk voor 3 euro een best wel goede wijn, Codici, kopen.

Maar goed, de jam is heel lekker en van die mooie flessen op een rij word ik wel blij.

dinsdag 12 oktober 2010

Hazelnoten

In het kader van het gezond eten uit de natuur en het consuminderen ben ik al weken zonder succes op zoek naar een notenboom en had het eigenlijk al opgegeven er een te vinden.
Vandaag ging ik naar het graf van mijn moeder. Het afgelegen pad vlakbij haar graf lag bezaaid met rommelige bollen met allerlei uitsteeksels. Ik keek er eens goed naar en ben ineens blij verrast. In die bollen houden zich hazelnoten schuil. Ik raap een hele Dirk tas vol op en loop verder. Later als ik terug ga zie ik een prachtige grote roodbruine eekhoorn met de mooiste pluimstaart die je je maar kan bedenken zich uit de voeten maken met een van die onhandige bollen tussen zijn kaken geklemd. Hij denkt ook, gauw zoveel mogelijk in veiligheid stellen.

maandag 11 oktober 2010

Nieuwe keuken.

Al jaren ben ik met vlagen op zoek naar een nieuwe keuken. De deurtjes zijn uit mijn oude gevallen, daar hangen nu blauw-geruite gordijntjes voor, en de middenstijl onder het aanrecht is aan het verpulveren. Steeds dorst ik op het laatste moment zo'n grote aanschaf niet aan.Een paar dagen geleden kwam ik met een afgeladen boodschappen karretje van de Dirk af gezeuld en besloot ik ineens om eens het kleine keukenzaakje waar ik altijd bijna langs kom binnen te stappen. Ik trok mijn oude boodschappenkar moeizaam over de drempel, knikte naar de keukenman, die aan de telefoon was en keek wat rond. Ik wilde al weer weggaan toen hij naar me toe kwam en vroeg of hij me kon helpen. ik vertelde hem mijn verhaal waarop hij ineens inviel met, ik heb hier nog een keuken staan voor 3.000 euro. dat is heel veel geld natuurlijk, maar voor een nieuwe keuken van 4meter lang, voorzien van alle apparatuur, wist ik door al mijn eerdere onderzoekingen, dat ik op een koopje gestuit was. Mijn man is dezelfde dag ook gaan kijken, was ook enthousiast en de volgende dag hebben we de knoop doorgehakt en zijn we tot aanschaf over gegaan. Ik ben hartstikke blij, er komt wel een fikse deuk in mijn spaargeld, maar straks kan ik wel mijn goedkope maaltijden in een supermooie keuken klaarmaken, en dat proef je!

Om al dat geld terug te verdienen hier een recept voor soep, voor bijna niks.
Tomatensoep.
Versnipper een grote ui, en een flinke teen knoflook en bak die langzaam op een laag vuurtje glazig in een flinke scheut olijfolie. Voeg de inhoud van een klein blikje tomatenpuree toe en bak dat even goed mee. Dan aanvullen met kokend water tot ongeveer een liter, veg. bouillonpoeder erbij en nog een tijdje zachtjes laten doorkoken. Dan even de staafmixer erop, maar dat hoeft niet.
Ik had nog een half bekertje crème fraiche en op mijn balkon staat nog een flinke pol platte peterselie. Dus bij het opdienen heb ik daar een flinke klodder van in elke soepkop gedaan, rijkelijk peterselie erover gestrooid, stukken van mijn zelfgebakken volkorenbrood erbij geserveerd met roomboter met als resultaat dat mijn man en onze zoon die bij ons at, waarderende opmerkingen maakten over de soep en ik niet vertelde dat die waarschijnlijk niet meer dan 10 cent per kop had gekost.

zaterdag 2 oktober 2010

Eenvoudig gelukkig

Net op een goed moment kwam ik in aanraking met het boek van Toor de Haas, Eenvoudig gelukkig. Dat heeft me enorm geïnspireerd. Ik wilde graag beter, gezonder, eten, met biologisch vlees en groenten en zag niet in hoe dat zou kunnen als tegelijkertijd mijn huishoudbudget met 25 % naar beneden moet. Maar nu ben ik er van overtuigd dat het kan. De afgelopen twee weken, ik geef toe dat dat nog niet lang is, heb ik de boosschappen van 25% minder gedaan en we hebben gegeten als prinsen. Ik heb veel minder, maar wel biologisch vlees gekocht en veel minder kant en klaar producten. Ik woon middenin de stad, twee hoog met balkonnetje op het noorden, dus thuis groenten kweken zit er niet zo in. Ik koop meestal vanege de prijs geen biologische groenten, maar groenten die in de aanbieding is, meestal zijn dat groenten waar erg veel van wordt aangevoerd, groenten van het seizoen.