Totaal aantal pageviews

donderdag 8 november 2012

Allerzielen

Precies rond Allerzielen werd ons familiegraf verplaatst. Dit was nodig omdat de aula van de begraafplaats uitgebreid moest worden. Ik heb er geloof ik al eens eerder over geschreven. Ik was er niet blij mee. Maar goed, het moest gebeuren en de begraafplaats stelde ter compensatie er wel wat tegenover. Zo hebben we nu twee graven naast elkaar, in plaats van een, op een mooie historische plek, onder hoge bomen. Er is nu ook weer plaats,in elk graf kan nog


iemand bijgezet worden.
Ik ben er zelf verbaast over, maar ik merk dat ik het prettig vind om alvast mijn plekje te kennen.
Ik ben er drie dagen achterelkaar geweest,voor, tijdens en na de verplaatsing. Het was toch nog een behoorlijk emotionele gebeurtenis. Maar nu liggen mijn vader, moeder en mijn twee broers weer rustig in hun nieuwe graven.

woensdag 17 oktober 2012

Ik ben mijn Senseo koffie zat. Het smaakt naar niks meer. Volgens mij is de kwaliteit van de koffie in de pads hard achteruit gegaan. Vandaar dat ik vanmorgen het consuminderen maar even heb laten zitten en on-line een mooi nieuw koffiezet apperaat heb gekocht. Eentje waar je je eigen koffiebonen in maalt, of gewoon gekochte gemalen koffie in doet. De sterkte kun je ook in stellen. Ik kijk er zo naar uit om weer de geur van versgemaalde bonen te ruiken! Ik ben benieuwd.

woensdag 8 augustus 2012

God, Allah en de Godin


Verleden week waren mijn kleinkinderen van 5 en 7 een paar dagen te logeren. het leuke van deze leeftijd is dat er zich echte gesprekjes ontwikkelen waaruit je kunt opmaken dat ze over dingen nadenken. Tijdens het avondeten kwam mijn kleinzoon ineens met de opmerking:'' Sommige mensen geloven in God'. Ja, zei ik, dat is zo. Geloof jij ook in God? Vroeg ik. Mijn kleinzoon wordt niet gelovig opgevoed, maar krijgt op school godsdienstles.'Nou, soms wel, een klein beetje. Hij vervolgde: Maar mohammedanen geloven in Allah. Ja, zei ik, en oma gelooft in de Godin. Dat was nieuw voor hem. Verrast en lachend keek hij op van zijn bord. Echt? Is dat dan de vrouw van God? Dat vond ik niet genoeg recht doen aan de Godin, dus ik zei:'nee, God is de man van de Godin. Dat verschil begreep hij niet en hij ging over op een ander onderwerp.
Ik vind het moeilijk om te weten wat ik mijn kleinkinderen kan en mag meegeven over mijn geloof. daar moet ik het maar eens met mijn dochter over hebben.

zaterdag 16 juni 2012

Vierkante meter tuin

Ik ben erg voor het zelf verbouwen van groenten en fruit, maar een echte tuinier ben ik nooit geweest. Toen ik net getrouwd was had ik een tuin waar ik nijver boontjes in plantte. Na een tijdje kwamen de boontjes boven de grond. Hé, dat moet niet, dacht ik en stopte de boontjes weer lekker onder. Dit herhaalde zich een aantal malen. Nodeloos te zeggen dat mijn bonenoogst dat jaar mislukte.

Ik heb nu alleen een balkon op het noorden. Verleden jaar had ik een grote aardbeienstruik, die tot laat in de herfst aardbeien produceerde. Daardoor aangemoedigd kocht ik er dit jaar weer een en ook een tomatenplant. De tomatenplant liet prompt al haar vruchten vallen en de bladeren verschrompelde. Met heel veel zorg heb ik haar weer opgekweekt. Er zitten nu weer vijf groene knikkertjes aan. De aardbeienplant is een ramp. Alle aardbeien zijn min of meer verminkt en zitten vanaf het begin onder de schimmel. Dat wordt dus niks en op die manier besparen gaat al helemaal niet. Het enige wat het goed doet is mijn munt plant. Ik heb dus in ieder geval wel ,gratis' munt thee.

zondag 3 juni 2012

Stroomstoring, 9 uur zonder stroom.




Een paar weken geleden kwam ik om een uur of twee thuis van boodschappen doen en vond een aantal buren lichtelijk opgewonden en lacherig op de trap. Er was een stroomstoring in ons gedeelte van de buurt. Er was al gebeld naar de maatschappij, daar verwachtte ze dat het tot ongeveer zes uur zou duren. Ik liep de trap op en bedacht snel wat voor ons de gevolgen hiervan zouden zijn. Niet zo heel veel eigenlijk, het was voorjaar, we konden wel zonder verwarming en het bleef lang licht. Natuurlijk kon ik de computer niet gebruiken en ook de tv niet, maar die staat overdag toch al niet aan. Waar ik niet meteen aan dacht was dat de vaste telefoon ook niet werkt, maar mijn mobiel wel. De koelkast en het vriesgedeelte zouden het als ik ze niet opendeed het ook wel zolang volhouden zonder alles te laten bederven. Gelukkig kook ik op gas. Tijdens het koken merkte ik dat de electrische onsteking van de vlam het ook niet deed. Gelukkig heb ik altijd lucifers in huis voor de kaarsen, die ook altijd overvloedig aanwezig zijn.
Om zes uur was de storing nog niet verholpen. Ik belde en kreeg na invulling van mijn postcode op een automatische beantwoorder te horen dat er een stroomstoring was in mijn gebied en dat ze verwachten dat het om 23.00 verholpen zou zijn. Gelukkig lezen we graag, maar toen het om negen uur,half tien, donker werd kwamen we erachter dat lezen bij kaarslicht niet zo comfortabel is en bij een zaklamp ook niet. De 'handgezette' koffie smaakte echter goed. Het werd wel wat kouder in huis, maar als het nodig is, we hebben een goed werkende kachel. Om vijf over elf floepte het licht weer aan.
Wat heb ik geleerd?
Zonder stroom is niet zo'n ramp.
Een goede lamp is wel belangrijk. Ik ga eens in een campingwinkel kijken wat er mogelijk is. Een of ander radiootje zou ook wel fijn zijn.
Wat als het langer duurt?
Ik denk dat een van de dingen die het eerst mis gaan de diepvries is. De spullen daarin ontdooien en bederven. Verder denk ik dat we ons met wat we hebben wel aan kunnen passen.
Ik vind het wel vervelend dat onze centrale verwarming,gas, het niet doet als er een electriciteitsstoring is.

Verleden week kreeg ik een brief met exuses van Leander en een onverwachte vergoeding van 35 euro voor de 8 uur niet geleverde stroom. Dubbel besparen dus.

dinsdag 15 mei 2012

Levenseinde

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij mijn oude tante. Ze woont sinds een half jaar in een verpleegtehuis. Ik schaam me een beetje, maar ik was nog niet bij haar geweest. Vantevoren had ik een nicht gebeld die wel elke week bij haar langs gaat. Zij vertelde me dat tante hard achteruit gaat, vaak in de war is, bijna niet wil eten en drinken en vaak haar bed niet meer uit komt.Ze zegt ook geregeld dat het voor haar niet meer hoeft , dat ze dood wil. Mijn nicht durft bijna volgende week niet op vacantie te gaan. Ik dacht daar over na, tante zegt dat ook tegen mij de laatste jaren bij elk bezoek. Ik mompel dan wat geruststellend en ga op iets anders over. Maar, wat als ik die opmerking serious neem, moet ik dat eigenlijk niet doen? Daar heeft ze recht op. Ik ga het internet op om te zoeken hoe dat zit met de vereniging voor euthanasie en dergelijke. Nou is mijn tante niet ziek en heeft geen erge pijn. Er is eigenlijk geen hulp die je dan legaal kan bieden, behalve het advies te stoppen met eten en drinken. Tja.
Met een zwaar gemoed stapte ik de volgende dag op de bus. Ik kom haar kamer binnen en zie haar in geanimeerd gesprek met twee bezoekende dames. Ze laat ze foto's zien en een oud poezie album van haar zelf toen ze kind was. De dames nemen na een tijdje afscheid en ik vraag of ik een kopje thee zal zetten. Dat wilde ze wel en een koekje nam ze ook. Als ik zeg dat ze 94 is vebeterd ze me, doe daar maar een jaartje af, zegt ze en ze heeft gelijk. We praten wat over vroeger en op een gegven moment geeft ze inderdaa aa dat ze wel klaar is met het leven, dat het wel genoeg geweest is. Ik bespreek met haar dat het zolang ze niet ernstig ziek is er geen mogelijkheid is om aan haar wens te voldoen. Dat weet ze heel goed,ik merk dat het haar daar ook eigenlijk helemaal niet om begonnen is. Ze zegt heel blij te zijn dat ze nu in dit verzorgingshuis zit. Het is net als thuis, ze zit op haar stoel en kijkt naar de bloeiende sering voor haar raam.
Nee, met tante gaat het helemaal niet slecht. Ik heb haar in geen jaren zo tevreden gezien.

dinsdag 8 mei 2012

Ik ben er gewoon een beetje beduust van

Zondag was ik op visite bij mijn oudste dochter omdat mijn kleinzoon jarig was . Zeven alweer! De tijd gaat sneller naarmate je ouder wordt, maar daar wilde ik het nu niet over hebben. Op een gegeven moment vertel ik over de steen in mijn toilet om water te besparen, ook over de wasbol en het verdunnen van schoonmaakmiddelen en handzeep en dergelijke. Ik merk wel dat mijn dochter dat een beetje vreemd vindt, maar het gesprek ging verder.
Vanavond belde ze me op. Ze vond het vervelend voor me dat ik zo zuinig aan moest doen en bood aan me een maandelijkse bijdrage te sturen, want zelf hebben ze een ruim inkomen.
Ik vond dat zo lief aangeboden! Gelukkig kon ik haar vertellen dat dat nog niet nodig is, zo krap zitten we nou ook weer niet. Zolang ik nog wat spaargeld heb om leuke dingen van te doen en onverwachte uitgaven op te vangen heb ik geen ondersteuning nodig. Ik heb ook gezegd dat als het zover komt dat het wel nodig is ik niet zal aarzelen om het te laten weten.
Ik ben blij dat ik (nog) geen financiele ondersteuning van mijn kinderen nodig heb, maar het doet me wel goed te weten dat als het echt nodig is, ik kan rekenen op wat extra's.

zaterdag 5 mei 2012

Stand van zaken (vervolg)

Dus, hoe heb ik bezuinigd afgelopen jaar?

Lid geworden van de Anbo
Daardoor korting op ziekteverzekering en
Collectiviteitskorting op energie rekening
Minder koek, snoep , chips en frisdrank gekocht.
Zoveel mogelijk aanbiedingen in de supermarkt maar
alleen van dingen die ik vaak gebruik
Zo min mogelijk kant en klaar producten en
zoveel mogelijk groenten en fruit van het seizoen.
Geen dure kleding gekocht
Ik ben een wasbol gaan gebruiken, geen wasmiddelen meer
Ik gebruik veel minder en goedkopere schoonmaak produkten
Verdun ze ook nog eens met water
Minder kadootjes gegeven met kerst en goedkoper met verjaardagen
(dat vind ik wel moeilijk, het lijkt al gauw krenterig)

en dan dus de thermostaat lager en die baksteen in de wc.

Ik geef toe, erg indrukwekkend is het nog niet, maar ik ga stug door met proberen minder uit te geven en toch prettig te leven.

Mijn volgende stappen zijn om mijn inboedelverzekering en mijn WA verzekering over te sluiten, dat kan veel goedkoper, en om de huisdierverzekering voor mijn kat op te zeggen. Dat is ook eigenlijk onzin. Weet je wat, dat ga ik meteen maar eens even doen.

vrijdag 4 mei 2012

Stand van zaken

Gisteren schreef ik dat ik echt nog wel bezig ben met consuminderen. Dat maakte dat ik na ging denken over hoe en wat ik dan eigenlijk wel doe. Een van de dingen die ik afgelopen half jaar gedaan heb is de thermostaat een half graadje lager zetten, 19,5 inplaats van 20. Het gekke is, dat het in mijn beleving dan meteen echt een stuk kouder aan voelt. Dat had ik niet verwacht, maar ik ging ervan uit dat het wel zou wennen. Dat valt tegen. Als ik stil zit is 19.5 echt te koud. Mijn handen worden ijskoud als ik een boek vast houd. Maar goed, toch maar doorzetten alhoewel de twijfel toeslaat. Ik kan dat halve graadje meer echt nog wel betalen.
Het gekke is dat ook anderen het verschil merken. Een tijdje terug kwam mijn oudste dochter met man en kinderen op visite. Zodra ze haar jas uithad riep ze, goh, wat is het hier koud. Ze liep naar de thermostaat en zei, geen wonder 19.5 is toch geen temperatuur voor in huis! Ik voelde me wel een beetje beledigd, ik maak uit hoe warm ik het wil hebben in huis en zij hoeft mijn rekeningen niet te betalen, maar ik heb toch de temperatuur maar wat hoger gemaakt.

donderdag 3 mei 2012

Waterverbruik

Al lijkt het er misschien niet altijd op,ik probeer nog steeds wel op van alles en nog wat te bezuinigen. Zo heb ik bijvoorbeeld verleden week een baksteen in het watereservoir van de wc gelegd. Voor de meeste van jullie misschien oud nieuws, maar voor mij was het spannend om te zien of er echt nog wel genoeg water doorkwam om ook de grootste boodschap weg te spoelen. Ik kan zeggen dat dat inderdaad zo is, het voldoet prima

. Al die jaren is er dus onnodig veel water door het riool gespoeld.
Mijn bezuinigen is natuurlijk kinderspel vergeleken met een oude tante (92) van me. Zij heeft een regenton in de tuin staan en zet dat water in een emmer naast haar wc en gebruikt dat.

dinsdag 6 maart 2012

Wasbol

Al eerder heb ik eens geschreven over de wasbol, ik vroeg me toen af of het wat zou zijn. Inmiddels heb ik er rond kerst een aangeschaft tegen scherp gereduceerde prijs, en er ook mijn dochters een gegeven. Het idee om iets te geven dat hun nog jaren geld kan besparen sprak mij erg aan, bovendien wordt het millieu ontzien. Sindsdien gebruiken we de wasbal en zijn er grotendeels tevreden over. Ik gebruik af en toe bij de witte was een schepje vanish of iets dergelijks (de goedkoper variant) ik denk dat er geen bleekmiddel in de bol zit. Mijn eene dochter voegt nooit iets toe en is er blij mee, mijn andere mist de lekkere geur van haar faforite normale wasmiddel en wisselt af. Het geeft mij een tevreden gevoel geen wasmiddel meer nodig te hebben en de wasmiddelen sectie, inclusief de voordelige aanbiedingen daarin, die je toch elke keer veel geld kosten, voorbij te kunnen lopen.

dinsdag 7 februari 2012

Dan maar geen elfstedentocht.

07-01-2012 Volle maan vanavond. Ik ben om tien uur even naar buiten gegaan om me door haar te laten beschijnen. Toen ik bij de brug kwam klonk er een zwak gegak. Beneden me zag ik de ganzen oplichten in het water. Aan de rand van het wak stond een reiger. Tussen de ganzen zwommen onzichtbaar waterkoetjes, die hun aanwezigheid alleen verrieden door de witte streep op hun kopjes, er waren ook nog eenden. Aangrijpend om te zien hoe alle soorten samenwerken om het kleine stukje water open te houden om zodoende hun overlevingskansen te vergroten. Ik heb me teruggehaast en heb brood opgehaald. Ik strooide het uit en probeerde iedereen iets te geven. Ook de reiger, maar die leek niet geïnteresseerd. Ik kreeg een brok in mijn keel en hoop dat het weer snel gaat dooien. Dan maar geen elfstedentocht.

zaterdag 4 februari 2012

Bomenverordening.

Ik kreeg een oproep in de brievenbus om bezwaar aan te tekenen tegen het verruimen van de mogelijkheid om zonder vergunnning bomen te kappen en de herplantingsplicht. Ik ben meestal niet met politiek bezig, ik wind me vaak te erg op, wordt er kwaad en ongelukkig van. Ik voel me ook volstrekt machteloos. Soms lijkt het erop dat het niet uitmaakt welke partijen regeren, allemaal verzieken ze de wereld. Ik was zelfs jaloers op België, dat een jaar of langer zonder regering zat, in ieder geval kon de situatie daar niet verder verziekt worden. Maar goed, nu dus toch een kleine politieke actie en een bezwaarschrift ingediend. Uit naam van de bomen, de vogels en de mensen die zich onderdeel voelen van de natuur en die beseffen dat de natuur voor ons
van levensbelang is.