Totaal aantal pageviews

dinsdag 15 mei 2012

Levenseinde

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij mijn oude tante. Ze woont sinds een half jaar in een verpleegtehuis. Ik schaam me een beetje, maar ik was nog niet bij haar geweest. Vantevoren had ik een nicht gebeld die wel elke week bij haar langs gaat. Zij vertelde me dat tante hard achteruit gaat, vaak in de war is, bijna niet wil eten en drinken en vaak haar bed niet meer uit komt.Ze zegt ook geregeld dat het voor haar niet meer hoeft , dat ze dood wil. Mijn nicht durft bijna volgende week niet op vacantie te gaan. Ik dacht daar over na, tante zegt dat ook tegen mij de laatste jaren bij elk bezoek. Ik mompel dan wat geruststellend en ga op iets anders over. Maar, wat als ik die opmerking serious neem, moet ik dat eigenlijk niet doen? Daar heeft ze recht op. Ik ga het internet op om te zoeken hoe dat zit met de vereniging voor euthanasie en dergelijke. Nou is mijn tante niet ziek en heeft geen erge pijn. Er is eigenlijk geen hulp die je dan legaal kan bieden, behalve het advies te stoppen met eten en drinken. Tja.
Met een zwaar gemoed stapte ik de volgende dag op de bus. Ik kom haar kamer binnen en zie haar in geanimeerd gesprek met twee bezoekende dames. Ze laat ze foto's zien en een oud poezie album van haar zelf toen ze kind was. De dames nemen na een tijdje afscheid en ik vraag of ik een kopje thee zal zetten. Dat wilde ze wel en een koekje nam ze ook. Als ik zeg dat ze 94 is vebeterd ze me, doe daar maar een jaartje af, zegt ze en ze heeft gelijk. We praten wat over vroeger en op een gegven moment geeft ze inderdaa aa dat ze wel klaar is met het leven, dat het wel genoeg geweest is. Ik bespreek met haar dat het zolang ze niet ernstig ziek is er geen mogelijkheid is om aan haar wens te voldoen. Dat weet ze heel goed,ik merk dat het haar daar ook eigenlijk helemaal niet om begonnen is. Ze zegt heel blij te zijn dat ze nu in dit verzorgingshuis zit. Het is net als thuis, ze zit op haar stoel en kijkt naar de bloeiende sering voor haar raam.
Nee, met tante gaat het helemaal niet slecht. Ik heb haar in geen jaren zo tevreden gezien.

2 opmerkingen:

  1. Waarom dacht je nicht dat dan?

    Fijn dat ze het nog naar haar zin heeft. Mijn opa was op enig moment ook gewoon 'uitgeleefd'. Zo veel gezien, meegemaakt, mensen zien gaan... Het was goed zo.

    Ik hoop voor je tante dat het gaat zoals zij wenst.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Valhalla, ik denk dat ik haar toevallig trof op een'goede'dag en mijn nicht op een slechte. Dat kan bij heel oude of zieke mensen nog al eens wisselen.
      Ik kan trouwens niet meer reageren op jouw blog, als je dat leuk vind moet je me permissie geven. Liefs, Ike

      Verwijderen