Begrafenis 2

Vandaag dus weer een begrafenis. Om eerlijk te zijn had ik er helemaal geen zin in, maar ik heb mezelf streng toegesproken. Ik weet uit ervaring hoe steunend, troostend en belangrijk het is als er veel familie, vrienden en kennissen bij een begrafenis aanwezig zijn. Daar komt nog bij dat ik bij zo'n gelegenheid ook mijn 6 jaar geleden overleden moeder vertegenwoordig. Ze was de oudste van 10 kinderen en erg belangrijk in de hiërarchie. Ik voel dat zo, maar dat werd ook bevestigd door een paar van mijn oude tantes, die me dat vertelde. Verstek laten gaan was geen optie. Bovendien ben ik zelf achteraf ook blij dat ik erbij geweest ben. Het was een klassieke begrafenis, met eerst een mooie kerkdienst, met de kist in de kerk en daarna de begrafenis op het kerkhof naast de kerk. Dat je naast de kerk in het midden van het dorp begraven kan worden komt hier, in Amsterdam en omgeving niet vaak meer voor. Voor mijn oom, die in het dorp geboren was, er zijn hele leven gewoond heeft en nu daar is overleden moet dat fijn geweest zijn. Het hele dorp was uitgelopen, alle paden van de kleine begraafplaats stonden vol. Bij de koffie met broodjes na afloop werden de familie banden weer aangehaald en heb ik mijn oude tantes beloofd snel eens langs te komen.