Nieuwjaarsbrunch

Een paar weken geleden werd ik door een vriendin uitgenodigd voor een nieuwjaarsbrunch. Ik heb even geaarzeld of ik de uitnodiging aan zou nemen, nieuwjaarsdag is van oudsher ook zo'n familiedag. Jarenlang ging ik op die dag bij mijn moeder langs en na haar overlijden waren er altijd wel kinderen die hier langs kwamen. Dit jaar waren er geen plannen voor nieuwjaarsdag. Ik ben de hele decembermaand gastvrouw geweest voor iedereen en het leek me heerlijk nu eens het bezoek te zijn. Na overleg met mijn man, het was een vrouwenfeestje, de anderen waren allemaal alleenstaande vrouwen, heb ik teruggemaild dat ik graag wilde komen. Mijn man vond het helemaal!! niet erg om het huis weer eens een tijdje voor zichzelf te hebben en zo kwam het dat ik laat in de ochtend op pad ging naar een ander deel van de stad. Gelijk met mij stapte een vrouw in de tram die ik vaaglijk dacht te herkennen als ook een vriendin van T. Ik dorst haar niet aan te spreken, ik heb wel eens vaker een totaal vreemd persoon vrolijk begroet terwijl die hoogstverbaast reageerde, maar toen we na overstappen uiteindelijk na een reis van een uur bij onze bestemming uitstapte deed ik dat toch maar en inderdaad, we hadden elkaar al eens eerder op een verjaardag ontmoet en wonen zelfs niet meer dan 100 meter bij elkaar vandaan. Dat kan gebeuren in de stad.

Leuk hoor, 7 vrouwen van zekere leeftijd, allemaal werkzaam in de zorg of hulpverlening, sommige hebben daar een leuke carrière in opgebouwd.  We dronken Prosecco, aten pompoentaart, zalm en tonijn salade en hebben vooral veel gepraat. Allemaal haalden we de beste en de pijnlijkste herinnering van het afgelopen jaar op en bespraken onze vacantiebestemmingen voor het komende jaar. Kortom het was heel erg gezellig en goed om weer eens even geen huisvrouw en moeder te zijn.