Gisteren ben ik bij een goede, veel jongere, vriendin gaan eten. We doen dat een paar keer per jaar, om en om, bij de een of de ander. Zij eet bij mij bloemkool met een sausje, want dat maakt ze nooit zelf, haar man houdt er niet van, en zij maakt voor mij een uitgebreide salade, iets met vis of iets anders. We drinken er een flesje wijn bij en praten non-stop zo'n vijf uur achter elkaar.Ontzettend gezellig.
Meestal neem ik bloemen of een fles wijn mee, maar deze keer wilde ik in het kader van mijn nieuwe levensstijl een potje van mijn zelfgemaakte vlierbessenjam voor haar meenemen. Ik voelde me daar eerlijk gezegd wel een beetje opgelaten door, misschien zou ze het wel heel tuttig vinden? Bovendien, maakte ik mezelf er zo niet erg goedkoop vanaf?
Een beetje lacherig overhandigde ik haar het mooi ingepakte potje met de opmerking dat ze me niet mocht gaan uitlachen, waar ze vervolgens meteen mee begon. Gelukkig, ze was er zo te zien oprecht blij mee, daar had ik me dus niet druk over hoeven maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten