Ik weet niet of het echt zo is, maar volgens mij komen er hoe langer hoe meer paddestoelen voor in Nederland, dit jaar meer dan ooit. Ik ben opgevoed met een heilig ontzag voor paddestoelen, zelfs de geringste aanraking zou je de dood kunnen kosten of op zijn minst vreselijke ziekte met helse pijnen. Ik moet toegeven dat ik deze opstelling ook aan mijn kinderen heb doorgegeven.
In de loop van de jaren ben ik de betrekkelijkheid van deze zienswijze gaan inzien en heb ik er af en toe, met behulp van een gidsje, wel eens een paar geplukt. Gebakken met een uitje en knoflook en wat room erdoor, was het een spannend hapje waar een zweem van verbod en zonde omheen beef hangen.
Het vergiftigingsgevaar was volgens mij sterk overdreven, ik had nog nooit gehoord dat iemand vergiftigd was door het eten van paddestoelen, laat staan eraan overleden. Tot ik een paar weken geleden een artikel aantrof over paddestoelen. Een paar weken geleden stierf er een man na het eten van een groene knolamaniet en een paar jaar geleden een vrouw na het eten van dezelfde paddestoel, die erg schijnt te lijken op een champignon.
Ik schrok ervan, hoe goed het ook past in het natuurlijk leven, terug naar de natuur, en de consuminder ideologie, mijn paddestoelen koop ik voortaan maar weer gewoon in de supermarkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten