De aardappelplant in de emmer op mijn balkon was groot geworden, heel groot, maar nu begonnen de bladeren te verschrompelen. Tijd voor de oogst. Een beetje trillerig begon ik wat aan de plant te trekken. Zou er veel aanzitten? Of niets? het trekken leverde niets op, er moest een schepje bijkomen. Ik begon de grond weg te schrapen en even later voelde ik iets hards. Daar was mijn EERSTE ZELFGEWEEKTE AARDAPPEL!Elke volgende aardappel die ik was als een kadootje uit een grabbelton. Uiteidelijk werden het er twaalf.
Twaalf supergezonde biologische aardappelen uit één aardappel. Ik ging aan het rekenen, maar zelfs al zette ik mijn hele balkon vol, dan nog had ik bij lange na niet genoeg om in de aardappelbehoeft van ons tweeën te voorzien. Oh wel, gelukkig heb ik een winker om de hoek.
wat heerlijk om te lezen dat je plezier hebt met je aardappelen, ja of een volkstuintje volgend jaar ? zelf eet ik zo min mogelijk aardappelen, heb de boerenkool en prei nu in m;n tuintje staan ( voortuin ) , geniet ervan en ga zo door he? , liefs marion
BeantwoordenVerwijderenLeuk om zo aardappelen te telen en ook nog succes. Hier hebben we wel eens gepoot maar de grond is niet geschikt. Vies waren die aardappelen.
BeantwoordenVerwijderen