Zondag was ik op visite bij mijn oudste dochter omdat mijn kleinzoon jarig was . Zeven alweer! De tijd gaat sneller naarmate je ouder wordt, maar daar wilde ik het nu niet over hebben. Op een gegeven moment vertel ik over de steen in mijn toilet om water te besparen, ook over de wasbol en het verdunnen van schoonmaakmiddelen en handzeep en dergelijke. Ik merk wel dat mijn dochter dat een beetje vreemd vindt, maar het gesprek ging verder.
Vanavond belde ze me op. Ze vond het vervelend voor me dat ik zo zuinig aan moest doen en bood aan me een maandelijkse bijdrage te sturen, want zelf hebben ze een ruim inkomen.
Ik vond dat zo lief aangeboden! Gelukkig kon ik haar vertellen dat dat nog niet nodig is, zo krap zitten we nou ook weer niet. Zolang ik nog wat spaargeld heb om leuke dingen van te doen en onverwachte uitgaven op te vangen heb ik geen ondersteuning nodig. Ik heb ook gezegd dat als het zover komt dat het wel nodig is ik niet zal aarzelen om het te laten weten.
Ik ben blij dat ik (nog) geen financiele ondersteuning van mijn kinderen nodig heb, maar het doet me wel goed te weten dat als het echt nodig is, ik kan rekenen op wat extra's.
Wel lief aangeboden. Zelf zou ik niet afhankelijk willen worden van mijn kind. Dan maar wat minder.
BeantwoordenVerwijderengoed opgevoed dus, geniet ervan , liefs marion
BeantwoordenVerwijderenJohanna: Ik wil ook niet afhankelijk worden van mijn kinderen, maar ik vind het aanbod ontroerend. Als het ooit wel echt nodig is denk ik dat ik niet te trots ben om hun hulp van mijn kinderen te accepteren.
BeantwoordenVerwijderenGroot gelijk, man's ouders zijn volgens ons wel te trots om iets te accepteren. Inmiddels hebben ze hun huis verkocht, maar ze doen nog steeds alsof er niks aan de hand is..
BeantwoordenVerwijderenWe proberen zo links en rechts wel wat te doen, maar antwoord krijgen we waarschijnlijk niet op onze vraag of we wat voor ze kunnen doen..