Dan maar geen elfstedentocht.

07-01-2012 Volle maan vanavond. Ik ben om tien uur even naar buiten gegaan om me door haar te laten beschijnen. Toen ik bij de brug kwam klonk er een zwak gegak. Beneden me zag ik de ganzen oplichten in het water. Aan de rand van het wak stond een reiger. Tussen de ganzen zwommen onzichtbaar waterkoetjes, die hun aanwezigheid alleen verrieden door de witte streep op hun kopjes, er waren ook nog eenden. Aangrijpend om te zien hoe alle soorten samenwerken om het kleine stukje water open te houden om zodoende hun overlevingskansen te vergroten. Ik heb me teruggehaast en heb brood opgehaald. Ik strooide het uit en probeerde iedereen iets te geven. Ook de reiger, maar die leek niet geïnteresseerd. Ik kreeg een brok in mijn keel en hoop dat het weer snel gaat dooien. Dan maar geen elfstedentocht.