Precies rond Allerzielen werd ons familiegraf verplaatst. Dit was nodig omdat de aula van de begraafplaats uitgebreid moest worden. Ik heb er geloof ik al eens eerder over geschreven. Ik was er niet blij mee. Maar goed, het moest gebeuren en de begraafplaats stelde ter compensatie er wel wat tegenover. Zo hebben we nu twee graven naast elkaar, in plaats van een, op een mooie historische plek, onder hoge bomen. Er is nu ook weer plaats,in elk graf kan nog
iemand bijgezet worden.
Ik ben er zelf verbaast over, maar ik merk dat ik het prettig vind om alvast mijn plekje te kennen.
Ik ben er drie dagen achterelkaar geweest,voor, tijdens en na de verplaatsing. Het was toch nog een behoorlijk emotionele gebeurtenis. Maar nu liggen mijn vader, moeder en mijn twee broers weer rustig in hun nieuwe graven.
